Vorige week raakte bekend dat de hervorming van de vennootschapsbelasting pas in werking zou treden in 2018. De belastingen over dat jaar worden één jaar later betaald. We zijn dan al 2019. Er is dan bijna een volledige legislatuur over gedaan om enkele wetten te stemmen.
Oorlog is helaas van alle tijden. Veelal wordt om materiële zaken gevochten: grondgebied uiteraard, maar ook bijvoorbeeld olie. Vandaag zien we dat zowat alle landen zich bewapenen voor een immaterieel goed: de belastbare grondslag. Met als doel meer inkomsten binnen te halen dan de buurlanden.
Terwijl in ons land de zogeheten notionele intrestaftrek regelmatig onder vuur ligt, wil Europa het systeem invoeren. De Europese Commissie heeft voorstellen klaar om overal in Europa de belastbare winst van bedrijven op dezelfde manier te berekenen. Daarvoor wil ze een systeem als de notionele intrest invoeren.
Het aandeel van de vennootschapsbelasting in de staatsontvangsten schommelt tussen 6 en 7 procent op jaarbasis. Het belang van de belasting op arbeid is drie tot vier maal groter. Maar als bij de personenbelasting ook de opbrengsten uit de sociale zekerheid worden geteld, dan zijn de inkomsten uit arbeid voor de schatkist bijna tien keer zo belangrijk dan die van de vennootschapsbelasting.
Soms betaal je het meest voor 'gratis' : forfait van kosteloos wonen is discriminerend
Sinds jaar en dag geldt dat voordelen van alle aard als belastbare inkomsten worden aangemerkt indien ze worden verkregen naar aanleiding of ter gelegenheid van de door een begunstigde uitgeoefende beroepswerkzaamheid. Zulks ongeacht diens hoedanigheid; of het nu gaat om een handelaar, een bediende, een beheerder of een werkend vennoot
Wie de statistieken bekijkt, kan er niet naast zien. Voor hoogste belastingdruk is België de weinig benijdenswaardige ‘challenger’ van Frankrijk. Met dien verstande dat wij wereldtop zijn in het belasten van arbeid, terwijl de Fransen het vooral gemunt hebben op het privévermogen. Les Français n’aiment pas les riches.
Het is het lot van de fiscalist om bij te blijven: nieuwe wetten bestuderen en opvolgen hoe de rechterlijke macht oordeelt over oudere wetten. Zo werd ik er geregeld aan herinnerd dat hij toch nog bestaat: Don Quichot. Hij is een idealist, maar hij maakt zich belachelijk met zijn goede bedoelingen en onpraktische daden. Zijn achterneef in de 21ste eeuw is al even idealistisch. Maar hij vecht niet meer tegen windmolens, maar tegen het onoverwinnelijk gewaande overheidsbestel. De fiscale variant van de moderne Don Quichot trekt ten strijde tegen de belastingwet, maar het kost hem meer dan het
De superrijken belasten, is de middenklasse treffen
Het idee van een dual income tax, een belasting op alle inkomsten ongeacht van waar ze komen, maakt opgang in regeringskringen. “Ik vind het een goed idee alle inkomsten te belasten”, zegt professor fiscaliteit en advocaat Michel Maus (VUB, Bloom Law). “De manier waarop is een andere zaak. Het zou onrechtvaardig zijn mochten enkel de gemakkelijke inkomsten, bijvoorbeeld die uit vastgoed of beleggingen, de dupe worden van een nieuwe vermogensbelasting.”
"De brexit zal niet alleen leiden tot het vertrek van ondernemingen uit Groot-Brittannië", voorspelt Jan Tuerlinckx (Tuerlinckx Advocaten). "Het land zal zich ontpoppen tot een belastingparadijs en nieuwe investeringen lokken. Groot-Brittannië zal niet langer gebonden zijn door de fiscale regelneverij van Europa. Groot-Brittannië zal opnieuw zijn fiscale soevereiniteit opeisen."
Kans is rëeel dat het Verenigd Koninkrijk een fiscaal paradijs wordt na een brexit
Volgens fiscaal advocaat Jan Tuerlinckx kan een brexit vergaande fiscale gevolgen hebben. "Indien Groot-Brittannië haar EU-jasje zou uitdoen, zal zij bijgevolg meer fiscale vrijheid krijgen."
Frank Zappa zei het al: de realiteit is zoals ze is, niet zoals je wilt dat ze is. Dat geldt ook voor het heffen van belastingen. Een belasting moet worden geheven op de realiteit. Een vanzelfsprekendheid, hoor ik u denken: er wordt toch enkel belasting betaald op echte inkomsten? Dat principe is zelfs zo vanzelfsprekend dat het niet eens zwart op wit in de fiscale wet staat. De fiscus bedient er zich maar al te graag van. Als een belastingplichtige een constructie opzet enkel en alleen om belasting te vermijden, staat de fiscus als eerste te zwaaien met het realiteitsbeginsel om hem toch te
Het is gemakkelijk gezegd dat belastingen transparanter, eenvoudiger en beter controleerbaar moeten. Maar hoe kun je een belastingsysteem hervormen zonder grote schokgolven te veroorzaken? We vroegen advies aan vijf experts die met beide voeten in de praktijk staan.
