Frankrijk is geen te volgen voorbeeld

Jan Tuerlinckx

Wie de statistieken bekijkt, kan er niet naast zien. Voor hoogste belastingdruk is België de weinig benijdenswaardige ‘challenger’ van Frankrijk. Met dien verstande dat wij wereldtop zijn in het belasten van arbeid, terwijl de Fransen het vooral gemunt hebben op het privévermogen. Les Français n’aiment pas les riches.

Met de regelmaat van de klok gaan ook bij ons stemmen op om privévermogen zwaarder te belasten. Sommigen willen daarmee verhinderen dat België een belastingparadijs voor rijken wordt. Wellicht zegt uw gevoel dat dit minstens met meer dan een behoorlijke korrel zout moet worden genomen. Internationale studies bewijzen ook dat onze belastingdruk op kapitaal bij de betere middenmoot of zelfs tot de allerhoogste van Europa behoort. Frankrijk blijft wel outstanding. Maar als de droom van sommigen bewaarheid wordt en een vermogenswinstbelasting wordt ingevoerd, dan beschikken we over alle troeven om Frankrijk ook in deze discipline naar de kroon te steken. De vraag is uiteraard of we dat wel moeten willen.

Excessieve belasting is altijd een misstap. Zelfs als het om de grootste vermogens gaat. Een recente studie van New World Wealth maakt dat duidelijk. Miljonairs vormen het grootste exportproduct van Frankrijk, nog belangrijker dan wijn. Sinds de eeuwwende ruilden een op de vijf Franse miljonairs zijn thuisland in voor een ander land. Onder de rijkste 300 inwoners van Zwitserland zouden zich liefst 49 Fransen bevinden. Iedereen kan zich voorstellen dat hun gezamenlijke vermogen duizelingwekkende proporties aanneemt. Nog belangrijker is dat de meerderheid van deze gefortuneerden geen renteniers zijn. Het zijn daarentegen vooral ondernemers. Frankrijk verliest door de fiscale emigratie dus niet alleen een grote belastbare basis, het schaadt ook zijn economische weefsel. De belastingvluchtelingen deden het geld immers rollen. Niet alleen privé, maar ook in de bedrijfsactiviteiten. Zij creëerden economische activiteit en genereerden meerwaarde, het water en brood van een natie en een economie. Alleen al misgelopen fiscale inkomsten worden geraamd op 5 tot 10 miljard euro. 

Excessieve belastingdruk heeft gevolgen voor de toekomst. Zelfs onze vaderlandse geschiedenis is daarvan getuige. Als gevolg van de godsdienstoorlogen tussen de katholieken en de protestanten, vermengd met een onafhankelijkheidsstrijd tegen Spanje, vluchtte de Antwerpse economische en intellectuele elite naar Amsterdam in de 16de eeuw. Daar werd ze met open armen ontvangen en stond er mee aan de wieg van de meest welvarende eeuwen van de Noordelijke Nederlanden. Voor Antwerpen zette de emigratie een lange periode van verval in.

Frankrijk toont aan dat een ondoordacht fiscaal beleid, zelfs ten aanzien van privévermogens, een negatief effect kan hebben op de economie en de staatsfinanciën. Het 16de-eeuwse voorbeeld bewijst dat het ons al eens is overkomen. Laten we hopen dat deze ene keer volstaat en we ons geen tweede keer stoten aan dezelfde steen.

Published under